In het dicht begroeide Teerlingbos verschijnt in de vroege middeleeuwen een mottekasteel met brede grachten. Na jaren van verval geraakt het in vergetelheid. Het omringende bos wordt omgezet tot akkerland. De motte zelf wordt echter niet afgegraven. In 1914 is er dus nog een klein bosje zichtbaar. We staan nu voor het zogenaamde ‘Berlin Wood’. De middeleeuwse motte met walgracht ligt nog steeds in dit private bos. Het is één van de weinige vooroorlogse elementen die de verwoestingen van 1917 overleeft.
Tijdens de oorlog
Gedurende de oorlog speelt zich hier één van de meest tragische episodes van de slag om Passendale af. Op 4 oktober 1917 slaagt de Nieuw-Zeelandse divisie er in om ’s Graventafel te veroveren. Op 12 oktober maakt de divisie zich klaar om Belle Vue en vervolgens het noordelijk deel van Passendale in te nemen. Dat ligt op een hoogte waar de Flandern I- en Flandern II-stellingen samenkomen.
Ze vallen o.a. aan vanuit Berlin Wood. Voor hen ligt de Ravebeekvallei: een zompig moeras dat bezaaid ligt met prikkeldraad. In hevige regen en wind proberen de Nieuw-Zeelanders door te breken, ondanks machinegeweren die hen van boven af bestoken. Het wordt een sombere dag in de Nieuw-Zeelandse geschiedenis. Soldaten lopen vast in de modder. In minder dan vier uur tijd worden 2.700 verliezen geteld, waaronder 845 gesneuvelden. Het front schuift hier nog geen 400 meter vooruit.
Het offensief
Na deze tragedie wordt de divisie afgelost door Canadese divisies. Met grote moeite en zware verliezen slagen die er in tussen 26 en 30 oktober de Ravebeekvallei te overbruggen. Passendale wordt op 6 november door hen ingenomen. Vier dagen later wordt, na een laatste poging om vooruitgang te maken, het offensief gestaakt.
